به گزارش راهبرد معاصر، پرسپولیس در هفته بیست و ششم رقابتهای لیگ برتر در اصفهان مقابل ذوب آهن با نتیجه یک – یک متوقف شد تا به همین راحتی ۲ امتیاز حساس در این مقطع از فصل که کورس جذابی برای قهرمانی با استقلال دارد را از دست بدهد.
بعد از سوت پایان این دیدار، مطابق با بیشتر وقتهایی که پرسپولیس بازی را نمیبرد، کادر فنی این تیم، خاصه یحیی گلمحمدی، سرمربی پرسپولیس، بدون درنظر گرفتن ضعف فنی تیم خودی، به سمت داور مسابقه هجوم برده و او را مقصر ناکامی قلمداد میکنند.
چنین اتفاقی روز گذشته هم در اصفهان رخ داد و پرسپولیسیها بعد از هدر دادن ۲ امتیاز، داوری را بهانه کردند. رفتار عجیبتر در این میان از سوی یحیی گلمحمدی سرمربی این تیم رقم خورد که از روی سکوهای ورزشگاه بلند شد، به زمین مسابقه آمد و در اقدامی حیرتانگیز دوباره به سمت داور مسابقه رفت تا رودرو اعتراضش را بیان کند. کاری به بهانههای تکراری مربیان دو تیم استقلال و پرسپولیس که هر زمان امتیاز از دست میدهند همه مقصر هستند غیر از خودشان نداریم، ولی این رفتار گلمحمدی دیگر یک بیملاحظگی محض است که اصلا شبیه به رفتاری حرفهای نیست؛ گلمحمدی در دربی و بعد از آنکه تیمش بازی برده را با مساوی عوض کرد به سمت داور مسابقه هجوم برد و الفاظ چندان دوستانهای به کار نبرد. او به دلیل چنین برخوردی ۶ جلسه از همراهی با پرسپولیس محروم شده که دلیل سکونشینی روز گذشتهاش دقیقا به همین مورد مربوط میشد. از آن ۶ جلسه، ۴ جلسه قطعی و ۲ جلسه تعلیقی است. عجیب آنکه سرمربی پرسپولیس با علم به این موضوع که هرآن ممکن است محرومیتش سنگینتر شود دوباره ترجیح میدهد مسیری به نسبت طولانی را طی کند و به سمت داور مسابقه هجوم برده و او را مورد شماتت قرار دهد.
طبیعی است که گلمحمدی مثل بسیاری دیگر از پرسپولیسیها از هدر رفتن امتیاز تیمش ناراحت باشد، ولیای کاش او زمانی ناراحت میشد که جای سعید آقایی را با وحید امیری، بازیکنی که هنوز مصدومیتش خوب نشده و تمرین کافی نداشت، عوض کرد. تصمیمی که نه تنها کمکی به روند بازی پرسپولیس نکرد بلکه دوباره وحید، یکی از بهترینهای پرسپولیس را به فهرست مصدومین اضافه کرد. قصد تحلیل فنی نیست، هدف رفتار گلمحمدی و گلمحمدیهاست که در ناکامیها همه دست دارند غیر از کادر فنی.
توی ایران هیچ چیزی ثابت نبوده و نیست بجز تبانی و داوری و پول پاشی برای تیم پیروزی حکومتی.